W Fiacie postulaty sierpniowe z 1980 roku są nadal żywe

<strong>Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy Załącznik do pkt. 21.</strong>

W Fiat Auto Poland z tych postulatów nie pozostało już nic.

Przypomnijmy sobie, o co walczyliśmy w roku 1980, a co My teraz mamy w Tyskim Fiacie oddanym za marne srebrniki włoskiemu koncernowi. Koleżanki i Koledzy pracownicy FAP jesteśmy niewolnikami we własnym kraju i jeszcze nam się mówi, że jesteśmy Baranami. Związkowcy obudźcie się w końcu z letargu i amoku, ciepłe posadki i komfortowe biura to nie jest jedyny cel waszej działalności pomóżcie nam, bo My mamy już dosyć gnębienia, poniżania i wykorzystywania.

21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego-17-08-1980 roku.

1. Zmienić rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobów obliczania wynagrodzenia za urlop i zasiłku chorobowego w systemie 4-brygadowym. Obecnie stosuje się średnią z 30 dni (a pracują w miesiącu 22 dni). Ten sposób obliczania obniża średnią dniówkę przy krótkich okresach choroby oraz zaniża ekwiwalenty za urlopy.

2. Domagamy się uporządkowania w jednym akcie prawnym (rozporządzeniu Rady Ministrów) zasad obliczania wynagrodzenia za okres nieobecności w pracy w poszczególnych przypadkach. Niejasność przepisów wykorzystywana jest obecnie przeciwko pracownikom.

3. Brak wolnych sobót dla ludzi pracujących w systemie 4-brygadowym zrekompensować dodatkowymi dniami urlopu. Obecna większa ilość wolnych dni w systemie 4-brygadowym niż w innych systemach, pełni rolę okresu wypoczynkowego po bardziej wyczerpującym trybie pracy, a nie rzeczywiście wolnych dni. Argumenty wysuwane przez administrację, że takie rekompensaty winny być dawane dopiero po zrównaniu ilości godzin przepracowanych w obu systemach nie wydaje się słuszne.

4. Domagamy się wszystkich wolnych sobót w miesiącu tak jak w innych krajach socjalistycznych.

5. Domagamy się uchylenia art. 147 Kodeksu Pracy, który dopuszcza do przedłużenia przeciętnej normy czasu przepracowanego do 9 godzin w tygodniu przy wystąpieniu dodatkowych dni wolnych, a także art. 148. Obecnie mamy jedną z najdłuższych norm czasu pracy w Europie.

6. Wzmocnić znaczenie umownych postanowień dotyczących wynagradzania przez wprowadzenie zmian w Kodeksie Pracy, że nie tylko zmiana stawki osobistego zaszeregowania lub innych składników wynagrodzenia, lecz także zmiana metody wynagrodzenia (dniówki na akord) wymagają wypowiedzenia przez pracodawcę Należy również wprowadzić zasady, aby stawka zaszeregowania osobistego przy wynagradzaniu akordowym była stosowana w zasadzie do wszystkich robót, które pracownik wykonuje. Należy równocześnie uporządkować sprawę wykorzystywania młodych pracowników zgodnie z ich kwalifikacjami, aby powyższe ustalenie nie stało się dodatkową barierą w awansie zawodowym.

7. Wprowadzić w systemie zmianowym zwiększenie do 50% dodatku za prace w godzinach nocnych w systemie dniówkowym i 30% rzeczywistego zarobku w systemie akordowym. Domagamy się też dodatku za pracę na zmianę popołudniową (tak jak w przemyśle chemicznym). Postuluje się rozpatrzenie tych postulatów przez rząd do 30 listopada 1980 roku.

Minęło 29 lat od podpisania od podpisania porozumień sierpniowych, a u nas jak gdyby czas się cofnął i zatoczył koło, bo pracowaliśmy nawet po 27 dni w miesiącu, przełożeni nas nie szanują, szykanują, poniżają szantażują. W obronie praw pracowniczych musiała powstać: